Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.

Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Πετάω.

Ονειρέψου, προχώρα, σκέψου, πέτα.
Πέτα στις μουσικές ενός παλιού και γνώριμου τραγουδιού,
λες και η ζωή επέστρεψε στις νότες του,
δέθηκε με τις αναμνήσεις του,
με την γλύκα της αίσθησής του.
Χόρεψε λες και ο χρόνος γύρισε πίσω στις στάχτες του.