Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.

Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Κάποιος χτύπησε την πόρτα.


Έχει κρύο απόψε αγάπη μου.
Τα λουλούδια της αυλής έχουν παγώσει,
δεν μοσχοβολάνε πια, χάσαν το χρώμα τους.
Και οι κορμοί των δέντρων αγρίεψαν θαρρείς.
Σκίζουν τα χέρια μας καθώς στηριζόμαστε,
να μην λιποθυμήσουμε από αγάπη.
Και τα μάτια σου κρυώνουν καθώς με κοιτούν,
τόσο μακρυά, τόσο μέσα μου.
Τα χείλη σου ξεράθηκαν από τον άνεμο,
γιατί το φιλί σου έλειψε.
Τράβα την σιδερένια πόρτα,
περπάτησε κοντά μου.
Έχω τον τρόπο να σε ζεστάνω,
έχω τον τρόπο να σε κάνω να νιώσεις πως κάπου ανήκεις.

Ακούστε το και ΕΔΩ

Πάρε το στρατί και γύρνα
πάρε το στρατί
σου φερα χρυσό και σμύρνα
ήλιο και γιορτή

Κάποιος χτύπησε την πόρτα
μα ήταν ο βοριάς
και χαμήλωσαν τα φώτα
της παρηγοριάς

Σιγοσβήνει το καντήλι
της υπομονής
κι έχω ανάψει το μαγκάλι
μήπως και φανείς

Κάποιος χτύπησε την πόρτα
μα ήταν ο βοριάς
και χαμήλωσαν τα φώτα
της παρηγοριάς

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
 

Η φωτογραφία είναι από την Λίμνη Ευβοίας.

3 σχόλια:

Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.