Το βλέμμα χανόταν που και που,
μια στη βροχή, μια στο πλήθος.
Μυρωδιές της έφερναν στο μυαλό άλλες εποχές.
Και το κρασί φτηνό όπως πάντα.
και το φαΐ λιγοστό και κρύο.
Και εκείνος μαζί με την δροσιά
τυραννά το μυαλό της και φυλακίζει το φιλί της.
Με μια χαρά ξεκινάν, με έναν πόνο τελειώνουν.
Πάντα θα ζητά την συννεφιά της,
γιατί τον ήλιο της δεν θέλει να δει.
Συννεφιασμένη Κυριακή,
μοιάζεις με την καρδιά μου
που έχει πάντα συννεφιά,
Χριστέ και Παναγιά μου.
Όταν σε βλέπω βροχερή,
στιγμή δεν ησυχάζω.
μαύρη μου κάνεις τη ζωή,
και βαριαναστενάζω.
Είσαι μια μέρα σαν κι αυτή,
που ‘χασα την χαρά μου.
συννεφιασμένη Κυριακή,
ματώνεις την καρδιά μου.
Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος & Αλέκος Γκούβερης,
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος
Εκτέλεση: Βασίλης Τσιτσάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.